Խելացի դիզայնը կնվազեցնի աղմուկը UNM հիվանդանոցի կրիտիկական խնամքի աշտարակում

Վաղաժամ հանելուկ
UNM-ի պատվավոր պրոֆեսորն ուսումնասիրում է վաղաժամ նորածինների թոքերի վտանգավոր վիճակը
Բժիշկ Քրիստի Ուոթերբերգը առաջնորդվում է խորը ցանկությամբ Խնամել Նյու Մեքսիկոյի համալսարանի հիվանդանոցի ամենափոքր հիվանդներին՝ վաղաժամ նորածիններին, որոնք հոսպիտալացվել են նորածնային ինտենսիվ թերապիայի բաժանմունքում, և նրա հետազոտությունները նրա կրքի ապացույցն են:
«Սրանք փոքրիկ երեխաներ են, և նրանք սարսափելի են ծնողների համար, սարսափելի են բուժքույրերի և բժիշկների համար», - ասում է Ուոթերբերգը, UNM-ի մանկաբուժության վաստակավոր պրոֆեսոր: «Բայց նրանք նաև շատ դիմացկուն են, այս փոքրիկ տղաները»:
Վաղաժամ ծննդաբերության ամենահամառ անբարենպաստ հետևանքներից մեկը բրոնխոթոքային դիսպլազիա (BPD) կոչվող բարդությունն է, որի դեպքում նորածնի թոքերը գրգռվում են և նորմալ չեն զարգանում:

Մենք տարիների ընթացքում մեծ առաջընթաց ենք գրանցել վաղաժամ ծննդաբերության մի շարք խնդիրների նվազեցման ուղղությամբ, բայց BPD-ն կարծես թե չի նվազում: Իրականում, դա կարող է աճել, քանի որ մենք փրկում ենք ավելի ու ավելի փոքր երեխաներին:
«Տարիների ընթացքում մենք մեծ առաջընթաց ենք գրանցել վաղաժամ ծննդաբերության մի շարք խնդիրների նվազեցման ուղղությամբ, բայց BPD-ն կարծես թե չի նվազում», - ասաց Ուոթերբերգը: «Իրականում, դա կարող է աճել, քանի որ մենք փրկում ենք ավելի ու ավելի փոքր երեխաներին»:
մարտին հրապարակված ուսումնասիրության մեջ The New England Journal Բժշկության (NEJM) Ուոթերբերգը և նրա գործընկերները՝ ավելի քան մեկ տասնյակ բժիշկներ և հետազոտողներ երկրի մի քանի տարբեր հիվանդանոցներից, փորձեցին բուժել վիճակը հիդրոկորտիզոնի՝ ստերոիդային հակաբորբոքային դեղամիջոցի օգտագործմամբ:
Թիմը փորձարկում է անցկացրել, որին մասնակցել են 800 նորածիններ, որոնց հղիության ժամկետը 30 շաբաթից պակաս է եղել, և ովքեր ինտուբացվել են առնվազն յոթ օր: Նորածիններին պատահականության սկզբունքով նշանակվել է հիդրոկորտիզոն կամ պլացեբո ստանալու համար:
Արդյունքներն այն չէին, ինչ ակնկալում էին հետազոտողները: Ուոթերբերգը և նրա գործընկերները հայտնաբերել են, որ հիդրոկորտիզոնը չի նվազեցնում BPD-ի հաճախականությունը:
«Այնպես որ, ես շատ հիասթափված եմ, ակնհայտ է, որ դա չստացվեց, բայց դեռ շատ արժեր անել», - ասաց նա:
Ուոթերբերգը հավելեց, որ ինքը զարմացած է, որ NEJM-ը հրապարակել է բացահայտումները՝ հաշվի առնելով հետազոտության բացասական արդյունքը:
«Ես շատ տպավորված էի, որ նրանք վերցրեցին այն, քանի որ դա բացասական ուսումնասիրություն էր», - ասաց նա: «Բժշկության և գիտության ոլորտում բացասական ուսումնասիրություններն ավելի դժվար են հրապարակվում: Դրանք այնքան ազդեցիկ չեն, որքան դրական ուսումնասիրությունները. մարդիկ չեն ոգևորում դրանից, բայց դրանք շատ կարևոր են մարդկանց արգելելու այնպիսի բաներ անել, որոնք այնքան էլ օգտակար չեն»:
Ըստ NEJM կայքի՝ հրատարակությունը ամեն տարի ստանում է ավելի քան 16,000 դիմում: Բնօրինակ հետազոտական ներկայացումների մոտավորապես 5%-ը հասնում է հրապարակման, ընդ որում դրանց կեսից ավելին գալիս է ԱՄՆ-ից դուրս:
Ուոթերբերգի համար իր աշխատանքն ընդունելը կարիերայի բարձր մակարդակ էր:
«Հիմա կարծում եմ, որ ես ունեմ առաջին հեղինակային հրապարակումը The New England Journal-ում, ես այլ բան պետք չէ անեմ», - կատակեց նա:
Թեև Ուոթերբերգի ուսումնասիրության արդյունքները, որն աջակցում էր Յունիս Քենեդի Շրայվերի Երեխաների առողջության և մարդկային զարգացման նեոնատալ հետազոտական ցանցի ազգային ինստիտուտը, այն չէին, ինչ նա ակնկալում էր, նա հանգեց որոշ հուսադրող բացահայտումների: Հիդրոկորտիզոնը տարբերություն չդրեց BPD-ի բուժման մեջ, սակայն դեղամիջոցը մեծացրեց վաղաժամ նորածիններին օդափոխիչներից հեռացնելու հաջողության մակարդակը:
«Հիմա հարցն այն է, որ եթե դուք կարողանաք երեխաներին ավելի շուտ էքստրուբացնել, մարդիկ կցանկանա՞ն դա օգտագործել այդ պատճառով»: նա ասաց. «Երեխաներն ակնհայտորեն ատում են ինտուբացիայի ենթարկվելը. նրանք ատում են իրենց կոկորդին ինչ-որ բան ունենալը: Ծնողները ատում են դա, քանի որ դա շատ ավելի դժվար է դարձնում երեխային խնամելը և երեխայի հետ շփվելը»։
Այսպիսով, նա ասաց, որ իրեն հետաքրքրում է, թե արդյոք նորածինների բժշկական թիմերը այժմ կարող են հիդրոկորտիզոն փնտրել՝ էքսթուբացիայի գործընթացը արագացնելու հույսով:
«Դա դատողության կոչ է լինելու բոլորի համար», - ասաց նա: