Առողջապահական խնամքի առաջխաղացում՝ միաժամանակ մեկ մատակարարի

Եղանակային եղանակով փոթորիկ
Ձայներ առաջնագծից՝ երեխաների շնչառական հիվանդությունների աճին հետևող
Հանգիստ երկուշաբթի առավոտ մանկական ինտենսիվ թերապիայի բաժանմունքում (PICU) Նյու Մեքսիկոյի համալսարանի մանկական հիվանդանոցում ազդարարում է Նյու Մեքսիկոյի երեխաների ծանր շնչառական վարակների աննախադեպ ալիքից ընդմիջում:
Շոշափելի ծանրություն կա, երբ PICU-ի բուժքույր Ջեսիկա Բոյնոֆը նստած է հիվանդների դատարկ սենյակում և նկարագրում է փորձությունը: «Դա սյուրռեալիստական էր», - ասաց նա:
Այն, ինչ տեղի ունեցավ վերջին մի քանի ամիսների ընթացքում, նման չէր այն ամենին, ինչ նա և իր թիմը նախկինում ունեցել էին:
«Մենք առողջ երեխաներ ունեինք, որոնք բացարձակապես խնդիրներ չունեին արհեստական թոքերի և երկարատև ինտուբացիայի կարիք չունեին», - ասաց Բոյնոֆը: «Մենք շատ երեխաներ ենք մահացել: Եվ միայն ցավը զգալը, ծնողների հոգեկան ցավը, ուղղակի շատ ճնշող է եղել»։
Աճման գագաթնակետին PICU-ն գերազանցում էր կարողությունները, քանի որ հիվանդանոցի անձնակազմը պայքարում էր երիտասարդ հիվանդների հոսքին հետևելու համար:

Այն շատ արագ եկավ մեզ վրա: Մենք բացեցինք 12 մահճակալանոց շնչառական խնամքի բաժանմունք և մանկապարտեզ, և հիվանդները կրկնապատկվեցին ICU սենյակներում և կրկնապատկվեցին հիվանդների խնամքի սենյակներում:
«Դա շատ արագ հայտնվեց մեզ վրա», - ասաց Մարիբեթ Թորնթոնը, բ.գ.թ., MBA, RN, ՄԱԿ-ի Կանանց և մանկական հիվանդանոցի բուժքույրերի օգնական: «Մենք բացեցինք 12 մահճակալանոց շնչառական խնամքի բաժանմունք և մանկապարտեզ, և հիվանդները կրկնապատկվեցին ICU սենյակներում և կրկնապատկվեցին հիվանդների խնամքի սենյակներում»:
Մի պահ, UNM Hospital-ը դաշնային աշխատանքային խմբին օգնություն խնդրեց՝ կառավարելու շնչառական հիվանդություններ ունեցող երեխաների հոսքը, հատկապես շնչառական սինցիցիալ վիրուսը (RSV):
«Աստված իմ, ես երբեք չէի տեսել, որ այդքան շատ երեխաներ միանգամից այդքան հիվանդ լինեն», - ասում է Էշլի Քամը, ՌՆ, ով մի թիմում է, որը հիվանդներին դնում է սիրտ-թոքային շրջանցման՝ օգտագործելով արտամարմնային թաղանթային թթվածնացման սարք (ECMO): Այն թույլ է տալիս սրտին և թոքերին հանգստանալ և սովորաբար օգտագործվում է մեծահասակների մոտ վիրահատության ժամանակ, սակայն RSV-ի գագաթնակետին որոշ երեխաներ դրա կարիքն ունեին:
Քամը հայտնվեց ծանր վիճակում՝ փորձելով հանգստացնել ծնողներին: «Փոքր երեխաների ծնողների համար սա կարող է սարսափելի լինել, հատկապես, երբ ձեր երեխան արդեն այնքան հիվանդ է, որ կարիք ունի հայտնվելու ՄԹՀ-ում», - ասաց նա:
Բոյնոֆը նաև արեց այն, ինչ կարող էր՝ օգնելու վախեցած ծնողներին:
«Դուք տեսնում եք խուճապը նրանց դեմքին: Եվ դուք պետք է հանգստացնեք նրանց, որ մենք բոլորս անում ենք այն, ինչ կարող ենք, և սա հիվանդության գործընթացի մի մասն է, որը երբեմն անկանխատեսելի է», - ասաց նա:
Այդ անկանխատեսելիությունը կարող է սրտաճմլիկ լինել և՛ ծնողների, և՛ բուժքույրերի համար, ովքեր ամեն ինչ արել են, որպեսզի փոփոխություն մտցնեն:
«Դուք թմրություն եք զգում, երբ իմանում եք, որ ձեր հիվանդը մահացել է մի քանի օր անց, որտեղ մտածում էիք, որ նրանք կարող են թեքվել, և նրանք չկարողացան դա անել», - ասաց Բոյնոֆը: «Դուք զգում եք, որ ուրվականներ ունեք, որոնք ձեզ հետ եք տանում: Ուրիշ տարբերակ չկա ասելու»:
Դրանով անցնելու համար ԾԻԳ-ի բուժքույրերը հույսը դրեցին միմյանց վրա:
«Դուք ստուգում եք նրանց և գիտեք, որ նրանք ստուգում են ձեզ», - ասաց Բոյնոֆը իր գործընկերների մասին: «Լինելով այնտեղ՝ նրանց պահելու և պարզապես ասեք՝ «Հեյ, դա ծանր օր էր»:
«Ես միշտ զգում էի, որ երբ աշխատանքի էի գալիս, պարզապես փորձում էի դրական լինել», - ավելացրեց Քեմը: «Ես փորձում էի աջակցել մարդկանց՝ փորձելով գերազանցել միմյանց»:
Հաճախ նրանց անհրաժեշտ ոգեշնչումը գալիս էր իրենց ամենափոքր հիվանդների ուժից:
«Նրանք շատ ուժեղ են: Երբ դուք ունեք երեխա, որը ինտուբացված է, և հետո նա իրեն ավելի լավ է զգում, այժմ նրանք սովորական երեխայի պես են: Դուք կարող եք հիմար լինել, և նրանք կծափեն իրենց ձեռքերը, և նրանք կծիծաղեն», - ասաց Բոյնոֆը:
Բարձր և ցածր մակարդակների միջով միակ հաստատունը եղել է և շարունակում է մնալ ՄԱԿ-ի մանկական հիվանդանոցի թիմի նվիրումը:
«Իսկական պատիվ է լինել ընտանիքի և հիվանդի հետ, երբ նրանք անցնում են չափազանց դժվար բանի միջով», - ասաց Բոյնոֆը: «Դուք կարող եք փորձել ավելի քիչ սարսափելի դարձնել նրանց համար՝ լինելով կարեկցող, օգտակար լինելով, աջակցելով: Եվ դա նվեր է, դա նվեր է մեզ համար»: