Նյու Մեքսիկոն հաստատում է UNM-ում անզգայացման մագիստրոսական ծրագիրը

Պաշտպանության խնդրանք
ՄԱԿ-ի բժիշկը միանում է երեխաների իրավունքների մասին ՄԱԿ-ի կոնվենցիան վավերացնելու կոչին
Նյու Մեքսիկոյի համալսարանի բժշկության դպրոցի պրոֆեսորադասախոսական կազմ նա միացել է առողջապահական հավասարության այլ նշանավոր ջատագովներին՝ կոչ անելով ԱՄՆ-ին ստեղծել բարձր մակարդակի դաշնային կազմակերպություն՝ վերահսկելու երեխաների իրավունքների խնդիրները:
Անցյալ ամիս հրապարակված դիրքորոշման մեջ Առողջություն և մարդու իրավունքների ամսագիրԽումբը նշել է, որ ԱՄՆ-ն աշխարհում միակ երկիրն է, որը չի վավերացրել ՄԱԿ-ի Երեխաների իրավունքների կոնվենցիան (CRC), որն առաջին անգամ ընդունվել է 1989 թվականին:
Կոնվենցիան անդամ երկրներին խրախուսում էր ստեղծել հաստատություններ երեխաների իրավունքների պաշտպանության համար, ինչպես նաև շատ երկրներում ղեկավար պաշտոններ, որոնք ծառայում են որպես երեխաների շահերի պաշտպան:
Խմբում ընդգրկված է Հոուփ Ֆերդուսյանը, բ.գ.թ., Մ.Հ. Phoenix Zones Initiative, շահույթ չհետապնդող կազմակերպություն, որը պաշտպանում է մարդկանց, կենդանիների և շրջակա միջավայրի իրավունքները և բարեկեցությունը:

Կոնվենցիայի չվավերացումը լուրջ հետևանքներ կունենա երեխաների առողջության սոցիալական և բնապահպանական որոշիչ գործոնների վրա՝ ներառյալ աղքատությունը, առողջապահական խնամքի հասանելիությունը, սնուցումը, անօթևանությունը և ընտանիքից բաժանումը:
Կոնվենցիան չվավերացնելը «լուրջ հետևանքներ ունի երեխաների առողջության սոցիալական և բնապահպանական որոշիչ գործոնների վրա՝ ներառյալ աղքատությունը, առողջապահական խնամքի հասանելիությունը, սնունդը, անօթևանությունը և ընտանիքից բաժանումը», - ասաց Ֆերդուսյանը:
«Մեր կոալիցիան նոր է, քանի որ այն ներառում է բազմաթիվ ոլորտների մասնագետների և փաստաբանների, այդ թվում՝ առողջապահության, հանրային առողջության, ներգաղթի, երեխաների բարեկեցության, անչափահասների արդարադատության, վաղ ուսուցման, կրթության, աշխատանքի և ընտանիքի պլանավորման»:
Հոդվածի հեղինակները երեք տարբերակ են առաջարկել երեխաների իրավունքների դաշնային մակարդակով վերահսկողությունը խթանելու համար: Առաջինը Սպիտակ տան երեխաների գրասենյակն է, որը կպահանջի միայն նախագահի հավանությունը՝ շրջանցելով Կոնգրեսի հնարավոր փակուղին, գրում են նրանք:
Երկրորդը կաբինետի մակարդակով պաշտոն է և/կամ երեխաների բաժին: Բաժանմունքը կպահանջի օրենսդրություն, բայց հնարավոր է միավորի բազմաթիվ ծրագրեր, որոնք ներկայումս տարածված են բազմաթիվ գերատեսչություններում:
Երրորդ տարբերակը կլինի անկախ մանկական հանձնակատարը, որը նման է այլ երկրներում նմանատիպ պաշտոններին: Հանձնակատարը կվերահսկի երեխաների շահերը գործադիր և օրենսդիր ճյուղերում և նրանց անունից կառաջարկի քաղաքական առաջարկներ:
«Բարձր մակարդակի դաշնային իշխանության ստեղծումը կլինի կարևոր առաջին քայլը և կարող է վերսկսել բոլոր այն քաղաքականությունները, որոնք պետք է հետևեն՝ երեխաների իրավունքները և բարեկեցությունն իսկական առաջնահերթություն դարձնելու համար», - եզրակացնում են նրանք: